Okuma zevki!

“Beş yıl sonra ne olacağınızı şu andaki okuduklarınız ve beraber olduklarınız belirler.”

Bu sözü 2000 yılında ajandamın kapağına yazmıştım. Her ajandayı açışımda kapakta bu sözü görürüm ve okuma aşkım artar. Böylelikle bu yazımızın konusunu da belirtmiş olduk.

Okuma, öğrenme yollarından bir tanesi olan zihinsel bir faaliyettir. Kazanıldığı taktirde insana inanılmaz faydası olan bir alışkanlıktır. Özellikle alışkanlık kısmı üzerinde durmak istiyorum. Bu alışkanlık küçük yaşlarda ve eğitim atmosferi içerisinde kazanıldığı taktirde hayatta çok mesafe kat etmek mümkün.

Düşünün bir kere sizden yüzyıllar önce yaşamış birisi ile oturup sohbet ediyorsunuz ve onunla dertleşip hem hal olabiliyorsunuz. Daha önce tecrübe edilmiş bir şeyi çok ucuza ve zahmetsiz öğrenebiliyorsunuz. Herkesin her şeyi yaşayarak öğrenmesi büyük bir zaman kaybı değil mi?

Biz ortaokul ve lisedeyken Türkçe ve edebiyat derslerinde ödev olarak roman ve hikaye okutulur ve bu kitapların özeti istenirdi. O dönemde kitap okumayışımın sebebi bu muydu acaba? Hiç ilgi alanım olmayan ve hoşlanmadığım bir kitabı okumak zorunda kalıyordum. Üniversite yıllarında gerçek manada kitaplarla ve okuma zevki ile tanıştım. Sanırım bunda, kitapçılara, sahaflara gidip kendi kitabımı seçmemin de etkisi büyük.

Hatta üniversitede hazırlık okurken Sultan Ahmet Camii’nin avlusunda 11.kitap fuarı vardı ve orası çok hoşuma gitmişti. Ayrıca üniversitenin bahçesinde düzenlenen mini kitap fuarları çok ilgimi çekerdi. Bazen sırf kapakları ilginç olduğu için aldığım kitaplar bile oldu ve aslında çok da ilgi alanım olmayan kitapları da okumuş oldum.