Çocuklarınıza online bağlanın

Oğlum 7. sınıfa giderken Ipadde oynadığı savaş oyunu dikkatimi çekmişti. Merakımdan bazı şeyler sorunca; “Baba oynayalım mi?”diye ısrar etti.

Karşılıklı ‘pad ile blutoth bağlanıp oynamaya başladık. Beraber oynarken oğlum o kadar çok keyif aldı ki, anlatamam. Oyunda beni her öldürüşünde keyfinden dört köşe oluyordu. Ders çalışma konusunda yaptığımız baskıların intikamını alırcasına beni vuruyordu. Yarım saat oynadıktan sonra dedim ki; “Ödev varsa onları bitir, tekrar oynayalım.” Sözümü ikiletmeden kalkıp odasına gitti. Çok nadir rastladığım bir durum, şaşırdım kaldım. Ödevler bittikten sonra peşimi bırakmadı. “Ne zaman oynayacağız” diye etrafımda döndü durdu. Yarım saat daha oynadık. Benim içinde eğlenceli oldu. Her zamankinin tersine hemen yatağına gidip yattı.

Oyun bittikten sonra, yarım saat oynamamıza rağmen, 35-40 dakika kendimi oyunun içinde gibi hissettim. Silah sesleri, çatışmalar, vs. Yatağa uzanıp gözlerimi kapattığımda kendimi tekrar oyunun içinde buldum. Çok ilginç değil mi? Acaba diyorum, oğlum gidip yattıktan sonra sabaha kadar oyuna devam mı etti? Oyundan çıkmalarına rağmen zihinlerinde kareler uçuşmaya devam ediyor demek ki. Seslendiğimde bazen duymuyor , “Oyunda mı acaba?” diye zihnimde sorular oluştu. Ve cevaplar...

Devam eden günlerde de oyun oynamaya devam edince, daha iyi anlaşır olduk. “Ona mı benzemeye başladım acaba?”diyorum içimden. Yoksa oğlum “Babam nihayet düzeldi” mi diyor, bilmiyorum.

Oyunun içine girince gördüm ki; görsel efektleri müthiş ve herşey düşünülmüş. Sizi adeta kendine bağlıyor. Oyunda hedef var, hırs var, çalışma var, gayret var, planlama var...“Eee ne kadar güzel!” diyeceksiniz. Sorun şu; oyun sizde bağımlılık yapıyor, tekrar tekrar oynamak istiyorsunuz. Oyunun devamlılığı açısından her gün oyuna girip oynamanız gerekiyor. Ciddi bir zamanınızı alıyor ve sizi gündelik hayatın dışına itiyor. Hatta çok oynayan çocuklar da ilerleyen süreçlerde çevrelerindeki her şeyi sanal gibi hissediyorlar. Ve diğer gündelik dünya işleri anlamsız gelmeye başlıyor.

Bunun dışında, olaylar hep zihinde, fiziksel bir aktivite olmadığı için mevcut enerjinizi harcayamıyorsunuz. Bu sizde bir enerji fazlalığına ve gerginliğe sebep oluyor, sinirleniyorsunuz. Etrafınızdakiler ile iletişim problemi yaşıyorsunuz. Yapmak zorunda olup, zaman yetiştiremediğiniz için kalan ödevleriniz varsa, kendinizi iyice kötü hissedip, çevrenizdekilere kötü davranmaya başlıyorsunuz.