Gürültücüyüz, vesselam…
Hâl-i hazırda kavga gürültüden pek rahatsızlık duymayan, hatta belki de bundan basbayağı zevk alan şizofrenik bir toplum görüntüsü vermekteyiz.
Dahası, İsa’yı çarmıhta görmekten adeta keyif alır haldeyiz. Huzur, sükûn, sessizlik bize batıyormuş gibi bir hisse sahibiz. Acaba eski zamanlarda da böyle miydik? Mesela, 1980’li yıllarda da böyle bir ruh hâline mi sahiptik? Hatırlayabildiğim kadarıyla, o yıllarda sanki daha sakin ve sessiz bir yaşamı arzular haldeydik. Çünkü o yıllarda hayat bugünküne nispetle çok daha sakin, adeta “slow motion” (ağır çekim) tarzında bir akış rejimine sahipti…
Galiba önümüzdeki maçlara bakamayacağız
19 Haziran 2021 | 85 Okunma
İnsanlık ailesinin musibetle imtihanı
28 Mart 2020 | 673 Okunma
Bunca ilgi ve alakaya kayıtsız kalamazdı
22 Şubat 2020 | 1.981 Okunma
Kıymet ‘nedret’e, kıymetsizlik ‘vefret’e
15 Şubat 2020 | 611 Okunma
Karakter aşınması ve gözün vicdanı
08 Şubat 2020 | 446 Okunma
TÜM YAZILARI
