Ey omzumun üstünde oturan melek
Yaklaşan yaklaştı.Gün geceye, gece güne ulanır.Tomurcuk patlar, yaprak yeşile kavuşur.
Yumurtadan çıkan ördek yavrusu, kara gecede kara kumun üzerinde çırpınan minik kaplumbağa, kayayı delen incir, hangi sevdaya kapıldı?
Kendi giden adı kalan ne varsa. Nereye koşuyor? Ve başını taştan taşa vurup coşan su niçin hıçkırıyor? Elbette bir vakte varmak için.
Damlanın içindeki ummanı görmek için. Göz görmez, gönül görür. Ukubatta niyabet cari olmaz. Bu sebeple.
Köprü
17 Nisan 2024 | 71 Okunma
Huşû
10 Nisan 2024 | 51 Okunma
Ver kurtul
03 Nisan 2024 | 538 Okunma
Nasip
27 Mart 2024 | 341 Okunma
Yalnızlık
20 Mart 2024 | 320 Okunma
TÜM YAZILARI