İslâm davasını yüklenmede gençliğin rolü

“Onlar Rablerine inanmış gençlerdi. Biz de onların hidayetlerini artırdık.” (Kehf, 13)

Resulullah (s.a.v.) Efendimiz bu dini tebliğ etmeye başladığında ona ilk iman ve itaat edenlerin çoğunluğunu gençler oluşturuyordu. İslam davasını zorlu Mekke yıllarında ilk olarak onlar yüklendiler, her türlü çile ve zorluklara göğüs gererek bu davanın kökleşip yayılmasını sağladılar.
Hz. Ali (r.a.) İslâm’ı kabul ettiğinde henüz 8 yaşında idi. Abdullah b. Ömer iman ile şereflendiği zaman 10 yaşı civarlarındaydı. Zeyd bin Hârise (r.a.) Allah Resulünü tasdik eden ilk 3 kişiden birisi olduğunda daha 15 yaşındaydı. Abdullah b. Mes’ud 14, Zübeyr b. Avvam 16, Talha b. Ubeydullah 11, Abdurrahman b. Avf ve Sa’d b. EbîVakkas 17, Abdullah b. Ömer 13, Osman b. Huveyris, Osman b. Affan 20, Said b. Zeyd, 18, EbûUbeyde b. Cerrah 25 yaşlarındaydılar.

Erkam b. EbilErkam evini İslam davası için karargah olarak kullanılmak üzere Resulullaha (s.a.v.) tahsis ettiğinde daha 16 yaşındaydı. Hem de ailesinden ilk iman eden ve bu manada yalnız olmasına rağmen… Câfer bin EbîTâlib (r.a.) Habeşistan’da Necâşî’ninhuzûrunda büyük bir cesaretle ve hikmetle Müslümanları müdafaa ederek o meşhur konuşmayı yaptığında 17 yaşlarındaydı. Mekke’nin en zengin ailelerinden birisinin çocuğu olan Mus’ab bin Umeyr Müslüman olup ailesi tarafından bütün haklardan mahrum edilerek hapsedildiğinde 18 yaşlarındaydı. Habbab b. Eret Müslüman olup o dayanılmaz işkencelere göğüs gerdiği esnada 25 yaşındaydı. İlk Müslümanlardan yaşı 30’un üzerinde olan yalnızca Hz. Ebubekir, Hz. Hamza ve Ammar b. Yasir (radiyallauanhum) vardır. Dolayısıyla bu dava daha ilk baştan itibaren öncelikle gençlerin davası olmuş ve gençlerin omuzlarında yükselmiştir.