Analık imtihanı

Bileceksin imtihandır her ne ki gelse başa. İnsan “Ah ana” der diken batsa ya da ayak değse taşa. Bir mendil arar insan gözünden akan yaşa. İnsan anaya muhtaçtır ister köle olsun, ister paşa!

Bir ömrü teslim alır dilekler. Doğan çocuk anasına doğru emekler. Ana çocuğunun büyüyeceği günü bekler. Yaşlılıkta beklenir bir hal hatır. Ana baba hatırını sormayan evladdan hayırlıdır bir uyuz katır!

Anaya yakışan evlada kol kanat geren şefkat. Allah mükâfatlandırır şefkat sahibi anayı kat be kat. Anaya babaya hürmeti lügatinden çıkaranı insan sınıfından al ve at!

Lügatinde yaşlılık olmayan hayırsız evlad ne kadar da güveniyor genç yaşına. Yakuttan, zümrütten, şandan şöhretten medet ummak boşuna. Hesap günü geldiğinde bunların hepsi döner çakıl taşına!

Asi evladlarla imtihan olunan ananın derdi deride değil derindedir. İsyanın geçerli akçe sayıldığı toplumun merdi dahi namerdinin gerisindedir. Öyle bir nesle yenik düşmüşüz ki; yüze güler kalbi hain. Hayrına binlerce dua etsen de tek bir duaya demez ki âmin!