İsim, şehir, insan!

Şehirler ve insanlar birbirine benzer. İnsanların bir dili vardır konuşur, şehirlerin de öyle... İnsan ağlar, şehirler sızlar. İnsanlar yardımlaşır, şehirler bağrına basar...

İnsanlar birbiriyle yarışır, bu yarışta şehirler depara kalkar. İnsanın bedeninde kilometrelerce damar vardır, kanı gezdirir; şehirlerin de cadde ve sokakları var, insanları gezdirir, evleri evlere, şehirleri başka şehirlere bağlar. İnsanların yaşama alışkanlıkları vardır, şehirlerin gelenekleri... İnsanlar yeni şehirlerde yeni hayatlar arar; o şehirler o insanlara bir hayat biçimi sunar.

İnsanların birer ismi vardır ve her insan ismiyle müsemmadır derler.

Şehirlerin de bir ismi var ve her şehir inanın ismiyle müsemmadır. 

*

 İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra düzen değiştiren Bulgaristan’da bir süre sonra tek tip insan yetiştirmeye başladılar.

Dili, dini, ırkı olmayan komünist insan!

Ama işte olmuyor, devlet tarla, insan da tohum değil ki tarlaya tohum atasın da istediğin gibi insan yetişsin.

İnsanın bir kimliği var, adı var, dini var, siyasi fikri var, hayata bakışı var.

Her zaman olmuyor işte, bir örnek insan yetiştiremiyorsun.

Bulgarların bu girişimini orada yaşayan Türkler sekteye uğrattılar.

Bin bir yola başvurdu rejim, olmadı.

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Cemaziyelevvelini bilmek! 28 Mayıs 2023 | 799 Okunma Nuri Sesigüzel'in türkü söylediği yıllardı! 24 Mayıs 2023 | 576 Okunma Çehov ile Yakup Kadri ne yapmak istedi? 21 Mayıs 2023 | 819 Okunma Yaşadığım yere bahar yeni geldi! 17 Mayıs 2023 | 594 Okunma "Akıl Defteri"ne düşen hatıralar 14 Mayıs 2023 | 350 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar