Ülker’in kuruluşunun ilginç hikâyesi

Soner Yalçın dünkü yazısında Ülker Grubu ile aralarında geçen bir tartışmayı kaleme almış. “Beyaz Müslümanların Büyük Sırrı, Efendi 2” adlı kitabında Sabri Ülker’e Sabetayist dediği iddiasıyla, Sabri Bey’in kendisine bir mektup gönderdiğini yazdı. Sabri Ülker, mektubunda şöyle demiş: “(…) Şahsım ve ailemle ilgili olarak açık bir isnat içermese de bulanıklık ve kuşku yaratma amaçlı olarak tanımlanacak bir tarzda kaleme aldığınız kitabınızda (…) belirtmek isterim ki, ailemizin Sabetaycılıkla ilgisi bulunmamıştır ve bulunmamaktadır.” Sabri Ülker, kendisinin ve ailesinin Sabetayistlikle alakasının bulunmadığını yazar. Soner Yalçın “zaten ben böyle bir iddiada bulunmadım” der ve 2006 İsrail’de yaşayan (şu an hayatta değil) Erroll Gelardin’in gönderdiği karşı mektupla yanıt verir. Gelardin mektubunda şöyle der: “Kayınpederim Hayim Vitali Nahum’un anlattıklarını size anlatacağım. Kırım Tatarlarından gelen bir ailenin çocukları olan Berksanlar’ın büyük ağabeyleri Asım, Beşler’de işçi iken orada çalışan bir Musevi kızına aşık olmuş ve Vitali Bey’in araya girmesi ile bu iki fakir genç evlenmişler. Beşler’in işi bozulduğunda kendilerine geçim yolu arayan Vitali Bey’in arkadaşı Asım’a yaptığı teklif üzerine ‘Ülker Şekerleme’ diye bir işyeri kurmuşlar ve şekerleme işinin üstadı olan Rum asıllı Palasko adlı biri ile de anlaşmışlar. Böylece dört ortak olarak işe başlamışlar. Zamanla zenginleşmeye başladıklarında Palasko işten ayrılmış ve üç ortak olarak ve kolektif şirket halinde işe devam edilmiştir. İşler daha da iyileştiğinde Berksanlar soyadlarını Ülker’e çevirmişlerdir.