Sanayici neden kaçar?

Yıllar önce bir panel için gittiğimiz Kırklareli’nde görüştüğümüz yerel medya temsilcilerinden duymuştum ilk kez, yerli yatırımcıların akın akın Bulgaristan’a yöneldiğini. Birçok fabrika sahibi, tesislerini adeta sökerek Bulgaristan’a taşımışlar, üretime orada devam ediyorlardı. Bulgaristan’da binlerce Bulgar genci Türklerin sahip olduğu tesislerde çalışıyor, evine ekmek götürüyordu.

Türkiye’nin Sofya Ticaret Başmüşaviri Mehmet Emrah Sazak’ın açıklamalarından öğreniyoruz ki, “Halihazırda Türkiye-Bulgaristan arasında yaklaşık 3.5 milyar Euro'luk bir yatırımımız var."

Gerçi Sazak, Türk yatırımlarının yoğunlaşmasını “Bulgaristan, Türkiye’nin komşu ülkesi olması sebebiyle Türkiye’nin AB’ye ihracat noktasında da önemli bir lojistik üs konumunda” olması diye açıklıyor ama gerçek hiç de öyle değil.

Türkiye’de büyük vergi yükleri ve üretim maliyetleri yüzünden üreticiler “Bulgaristan’a ve başka ülkelere kaçıyorlar.”

Evet, kaçıyorlar.

Çünkü Türk sanayicilerini buralarda büyük destekler, düşük enerji maliyetleri ve düşük vergi yükü bekliyor.

Bu kaçış elbette sadece Bulgaristan’a yönelik değil. Birçok Balkan ülkesi son yıllarda Türkiye’den “ciddi oranda” sanayi yatırımı ithal etmiş durumda.

“Ne güzel, işte, müteşebbislerimiz ülke ülke yatırım yapıyor” diye olaya bardağın dolu tarafından bakabilirsiniz ama bir de bardağın boş tarafından bakarak “ağır vergi yükü ve cezalarla” üreticisini perişan ederek başka ülkelere kaçmak zorunda bırakan bir devletin aslında harakiri yaptığı gerçeğini görmeniz gerekir.