Olmaz olsun böyle kader

İnsanlarımız otelde yanarak can veriyor. Bir tatil gününde, bir gece uykusunda, gözlerini bir daha açamadan kül oluyor. Yangın merdiveni çalışmıyor. Alarm çalmıyor. Denetim yapılmamış, sorumluluk alınmamış. Ve sonra ekranlara çıkıp diyorlar ki: “Takdiri ilahi.”

Askerimiz mağarada can veriyor. Düşmanın kurduğu tuzakta, oksijen bitiyor, destek gelmiyor. O kahraman çocuklarımız, vatanı korurken mağarada nefessiz kalıyor. Ve yine diyorlar ki: “Şehitlik nasip işi.”

İşçimiz ormanda yanarak can veriyor. Ekmek parası için alevlerin içine sürülmüş, eğitimsiz, donanımsız, sigortasız. Günlük 500 liraya hayatını riske atan o insanlar, cayır cayır yanarak ölüyor. Ve biz hâlâ konuşmaktan çekiniyoruz: “Kader deyip geçiyoruz.”

Hayır.

Bu kader değil.