Rahmetle, özlemle, saygıyla, minnetle...

Odadasınız, elektrikler kesildi. Etraf zifiri karanlık. Hiçbir şey görmüyorsunuz. Zaman ilerledikçe gözünüz karanlığa alışıyor, önce hafif hafif etrafı seçmeye ardından da oraya buraya çarpmadan hareket etmenize izin veriyor. Çünkü elektrikler kesilmeden önce neyin nerede durduğunu, nasıl hareket edeceğinizi öğrenmiştiniz. Şimdi ise hatırlamak için sadece biraz zamana ihtiyacınız var…

Karanlıkla baş etmek zordur, insan aydınlığa çıkmak, derin bir nefes almak ister. Görmek, anlamak, gerekirse düzeltmek daha iyisini yapmanın peşine düşer. Ama diğer taraftan da insan bu ya, Nietzche’nin de dediği gibi ağaca benzer, ne kadar yükseğe ve...