Adalet mülkün temelidir

Dünyada gündemi bu denli yoğun başka bir demokratik ülke daha var mıdır? Sanmıyorum… Düne kadar birlikte siyaset yapan, 17 yıldır ülkeyi yöneten ve Cumhuriyet’in nimetleri ile oralara gelmiş olanların birbirlerine karşı  ithamları yenilir, yutulur gibi değil.  En tatsızı ise ülkemi yönetenlerin üslupları. Söz ettiğim konuyu anladığınızı zannediyorum. Sayın Cumhurbaşkanı ve Sayın Davutoğlu arasındaki tatsız diyaloglar! İnsan bir an için “Efendiler, o günlerde biriniz Cumhurbaşkanı, biriniz de bu ülkenin Başbakanı idiniz. Bu izinleri sizler birlikte vermediniz mi? Verdiniz!… O gün iyiydi de, bugün mü kötü oldu?” diye düşünmekten kendini alamıyor. Madem öyle, Şehir Üniversitesi’ne arsa tahsisi kim tarafından yapıldı? Arsa karşılığı olarak  kamu bankasından kredi alınırken, izni kim verdi?  Bunların cevapları kamuoyuna açıklanmalıdır. Kredi yapılanması için de Sayın Gül’ün aracı olduğu, Sayın Erdoğan tarafından ifade edildi ve yetmedi “DOLANDIRICILIK” olduğu da eklendi. Sen misin Reis’e karşı çıkan ve parti kurmaya kalkışan?!…. Sayın Davutoğlu da karşı hamlede bulunarak “Mal varlıklarımızı açıklayalım“ demez mi!.. Ortalık toz duman!.. Değerli okurlar, ne günlere kaldık, bu iş böyle giderse eteklerdeki daha ne taşlar dökülecek ve işler mahkeme de bitecek. Yargıya gidince de , yandım Allah!… Yıllardır toplum yapılan haksızlıklara ve yargı kararlarına karşı ADALET, ADALET diye feryat ederken, sessiz kalanlara adalet lazım olunca bakalım nasıl yakınacaklar? Ülkemde “ADALET”’e olan güven, çoğu kesimler tarafından üzülerek belirtmeliyim ki yitirilmiştir. Ben yine de Yüce Türk Adaleti’ne  güveniyorum. Bu tatsız diyaloglar yaşanırken, Sayın Sunay Akın’dan alıntı bir öykü okudum. Çok beğendim ve sizlerle paylaşmak isterim. 1750 yılında, Alman Prusya Kralı Büyük II. Frederick, Berlin yakınlarındaki Potsdam ormanlarında gezinirken, bir değirmenin bulunduğu alçak bir tepe üstünde durur. Manzara güzel, hava nasıl ferahtır.
“Yazlık sarayımı burada...