Suriye’nin geleceği giderek daha az tartışılırken…

Suriye yönetiminin işi hiç kolay değil. 14 yıllık iç savaş sonrasında yıkılmış, parçalanmış bir ülkeyi istikrara kavuşturmak, ekonomisini canlandırmak, hasımlarından korumak çok zor. Güneyde Dürziler, en azından bir kısmı, kuzeyde PKK türevi SDG bağımsızlık istiyor. Kendilerine bağlı birlikler de dahil kimse şiddeti siyasetin aracı olarak kullanmaktan kaçınmıyor.

Neyse ki ülkenin başında stratejik vizyonu olan bir ekip var, üslendikleri sorumluluğun farkında görünüyorlar ve uzlaşmayı, meşruiyet zemini yaratmayı, dünyaya hitap ederken doğru terminoloji kullanmayı önemsiyorlar. Provokasyonlara kapılmadan, uzun erimli çıkarlarını gözeterek hareket ediyorlar. Takip edebildiğim kadarıyla da Türkiye’nin telkinlerine önem veriyorlar.

Rusya’nın başının Ukrayna’da dertte olması, İran’ın kendini kurtarmaya, rejimin fiziki bekasını sağlamaya çalışması, Gazze sorununun çözüm yolunda ilerlemesi, Avrupa’nın belli başlı ülkelerinin hiçbir şey için değilse bile mülteci konusu yüzünden ülkenin istikrarını ciddiye alması, hepsinin ötesinde toprak bütünlüğü korunmuş bir Suriye’nin Trump’ın bölge vizyonuyla örtüşmesi kendilerine yardımcı oluyor.

Zaman zaman çıkan çatışmalar...