Kimsenin kimseye ‘cahil’ demeye hakkı yok

Ortaokul ve liseyi özel okulda okudum, İzmir Amerikan Koleji'nde.

Ne engelli bir sınıf arkadaşım oldu ne Kürt ne de yoksul. Mezun olduğumda Amerikan İçsavaşı’nı ve siyahlara yapılan ayrımcılıkları ezbere anlatabilirdim ama Türkiye toplumuna dair bilgim gerçekten sıfıra yakındı. Galiba bir tek Alevilerin sorunlarıyla tanışmıştım o yıllarda. O da Madımak olmuştu da dönem ödevimde Alevileri konu seçmiştim, ondan.

*

Bireyler gibi toplumların gelişmesi için de özeleştiri gerekli. Yoksa aynı hataları tekrarlar dururuz.
Seçimin ardından yine ne yazık ki okullu kesimden epey bir insanın halkın ciddi bir kısmını küçümseyerek ‘cahil’ diye yaftaladığına şahit olduk.
Birilerinin birilerini cahillikle suçladığı son seçim olsun bu.
Zira, pek yok birbirimizden farkımız; bu ülkenin okumuşu da okumamışı da aktif yurttaşlık açısından hatalı ve noksan. Her iki kesim de aktif yurttaş yetiştirme konusunda zayıf. Çünkü hiçbirimizin okul eğitimi bunu kapsamamış. İmkânı daha fazla olan belki bu becerileri edinmek konusunda daha fazla şansa sahip olmuş çünkü parasını verip daha iyi eğitim alabilmiş. Ama onlarınki bile defolu bir aktif yurttaşlık eğitimi.

*

Örnek istiyorsak, paralı özel okullarda yapılan ayrımcılıklara bakalım. Misal, engelli çocuklar çocuğunun sınıfına gelmesin diye çırpınan veliler var. Oysa engeli olmayan bir çocuk engelli olan çocuktan çok şey öğrenebilir, bambaşka bir insana dönüşebilir. Kimi veliler engelli çocuk kendi çocuğunun sınıfında okumasın diye baskı yaparak kendi çocuğunun daha iyi bir insan olmasının önüne geçiyor.