EDEP ADAP

Fikir tartışmasının bir amacı ve anlamı vardır. Amaç görüş ve bilgi alışverişi, yeni fikir arayışıdır. Bizde ise tartışmalar adeta karşıdakini susturmaya, etkisiz kılmaya yönelik oluyor. Kavga gürültü eksik olmuyor. Bir dostumuz bunun sebeplerine şöyle değiniyor... - Ülkemizdeki kutuplaşma sonucu siyasi görüşler kimlik haline gelmiş, bireyler kendilerini bir fikrin savunucusu olmaktan çok, bir tarafın askeri gibi görür olmuşlardır. Bu durumda hoşgörü kaybolur, diyalog yerini ses yükseltmeye, nezaket ise yerini aşağılama diline bırakır. Aynı fikirde olmamak, bir toplumu zayıflatmaz; aksine çoğulculuğu besler ve ortak aklın gelişmesini sağlar. Aynı fikri paylaşmadığımız birini, sadece bu yüzden dinlemiyor, dışlıyor ya da küçümsüyorsak; demokrasiyi de reddediyoruz demektir. - Peki biz neden böyleyiz... - Çünkü eğitim sisteminde eleştirel düşünme yok: Ezberci sistem, farklı fikirlere açık olmayı değil, tek doğruya bağlı kalmayı öğretiyor. Kutuplaşma sonucu siyasi kimlikler neredeyse birer “inanç” gibi sahipleniliyor. Medya yapısı partizan: Tarafsız ve çoğulcu medya eksik olduğu için fikirler özgürce değil, kamplar arasında kavga şeklinde aktarılıyor. Kültürel gelenekte yer alan:...