Ve yarınlara dair
Bir yıl daha geçip gidiyor işte... Oysa milyonlarca insan gitmiş savaşların kıyılarında. Ülkeleri yakılmış ve yıkılmış. Bir şeyleri bekleyip durmuşuz...
Yarınlara ertelemişiz...
Kapı eşiklerinde, pencere önlerinde seyretmişiz yitirdiklerimizi.
*
Yıllar geçip gitmiş ve içimizdeki kör kuyulara saklanmış.
Denizlere akan kanlı nehirlere dönüşmüşüz sanki...
Ve içimize düşüp de sakladıklarımız alıp başını gidiyor, durmuyor, tutunmuyor, iflah olmuyor...
İnfilak ediyor...
Geçip giden gemiler gibi anlamsızlaşıyor.
Meğerse herkes kendi denizlerine doğru kürek çekiyor ve kendi yazdığı oyununu oynuyor imiş...
Aldanmışız, aldatılmışız...
Yarından sonra
31 Ekim 2022 | 157 Okunma
Hiç ışık yok
29 Ekim 2022 | 89 Okunma
Derin yapılar
26 Ekim 2022 | 220 Okunma
Çalkantılı geçmiş
24 Ekim 2022 | 165 Okunma
Yol haritaları
22 Ekim 2022 | 113 Okunma
TÜM YAZILARI