On İki Büyük Bid'at

1. EHL-İ Sünnete göre namazda başın takke, sarık, fes, arakiye gibi bir islamî serpuşla örtülmesi, namazın edeb ve sünnetlerindendir. Başı açık olarak namaz kılmak saygısızlıktır, tehâvündür. Eskiden bu bid’at yaygın değildi. Ehl-i Sünnet düşmanları çıkarttı ve yaydı.
2. Mü’minlerin Kur’an yazısını kullanmayıp Latin ve Frenk alfabesini kullanmaları da bir kültür bid’atidir. Anadili veya kültür dili Türkçe olan Müslümanların mutlaka Osmanlıca bilmeleri gerekir. Elinde imkan olan bütün Hocalar, Hocaefendiler, Şeyhler, Üstadlar, Ağabeyler ve sair büyükler ve idareciler (kendilerine hürmetlerimi sunarım) bilhassa lise ve üniversite gençliğine Osmanlıca öğrettirmelidir. Millî Eğitim Bakanlığı’nın (MEB) açtığı Osmanlıca kursları hem ücretsizdir, hem de mükemmel bir şekilde okumayı yazmayı öğretmektedir. Bu konunun ihmal edilmemesi gerekir. Bu coğrafyanın ve tarihin Müslümanları İslam yazısının bin yıldan fazla bir zaman dilimi içinde kullanagelmişlerdir. Tarihimiz, edebiyatımız, kültürümüz, arşivlerimiz, hafızamız bu yazı ile kayıt altına alınmıştır. İslam ve Kur’an yazısını ihmal eder, dışlarsak yabancılaşır ve köleleşiriz. Düşünelim bir kere: İsrail devleti, niçin Latin yazısının almamış da, kendi İbranî yazısını kullanıyor?