İman kardeşliği

1. AllahüTealaKur’anda “Bütün mü’minler kardeştir” buyurmuştur. Mü’minlerin kardeş olduğunu inkar eden küfre düşer.

2. Resulullah Efendimiz (Salat ve selam olsun ona) Ashabına “Siz birbirinizi sevmedikçe iman etmiş olmazsınız” buyurmuşlardır.

3. Mü’minlerin birbirlerini sevmeleri, desteklemeleri, birbirlerine acımaları, yardımlaşmaları, müttehid olmaları, aralarında tesanüd bulunması vâcibtir.

4. Resulullah Efendimiz “Mazlum (zulme uğramış) olsun, zalim olsun kardeşine yardım et” buyurunca sorulmuş, “Mazluma yardımı anladık da zalime yardım ne demektir?” Fahr-i Kâinat efendimiz “Elini onun eli üzerine koymak suretiyle” (yani zulmüne engel olarak) buyurmuşlardır.

5. İtikadı sağlam, beş vakit namaz kılan Ehl-i Sünnet ve cemaat mensubu mü’minlerin kardeşliği has kardeşliktir.

6. Hanefî mü’min ile Şâfiîmü’min, kardeştir. Farklı fıkıhlara tabi olmaları bu kardeşliğe zerre kadar gölge düşürmez. (Durum dört mezhep için böyledir.)

7. Tasavvufî tarikatların farklı olması, kardeşliğe zarar vermemelidir. Bütün hak tarikatlar Tarikat-ı Muhammediyedir; hepsinin şeyhleri, müridleri, dervişleri, muhibleri kardeştir.

8. İman kardeşleri birbirlerinin gıybetini yapmaz.

9. Birbirlerine iftira etmez.

10. Birbirlerinin gizli günah ve ayıplarını araştırmaz (tecessüs etmez).

11. Mü’minler birbirlerine beddua etmez, hayır dua eder.