Yoksa HDP’nin asıl amacı Meclis’e girmek değil mi?

HDP'nin uyguladığı seçim stratejisinde öncelikli amacın barajı aşmak olmadığını düşünmeye başladım. Sayın Demirtaş ve Yüksekdağ'ın asgari nezaket kurallarını dahi hiçe sayan söylemleri bir yana, partinin stratejisi sanki seçimleri kazanmaktan daha farklı bir eksene oturmuş gibi. Tabii bu arada baraj aşılırsa ne ala, ama aşılamazsa da sorun yok, çünkü iktidar başka yerlerde aranıyor, siyasette değil.

Seçimde başarıya odaklanmış hiçbir parti söylem ve vaatlerini bu kadar çatışmacı ve olumsuz bir düzleme oturtmaz. Seçmenin huzur, istikrar, barış ve çözüm vaatlerine duyarlı olduğu, çatışma, kaos, belirsizlik ve istikrarsızlıktan ise hızla uzaklaştıkları verilerle sabittir. Kaldı ki, HDP seçmenleri Çözüm Süreci'ni Türkiye ortalamasının üzerinde benimsemiş, birkaç nesli çatışmaya, fakirliğe, aşağılanmaya, baskı ve inkara kurban vermiş cefakar bir kesim. Bu kesim, son iki buçuk yılık barış ve refah vaat eden ortamdan da çok memnun. Bunların hangi siyasi gelişmeler ve mücadeleler sonucunda oluştuğunun farkında.
Haliyle, Kürt inkarını bitiren, barışı tesis etme konusunda dünyayı karşısına alarak, oy kaybetmeyi ikinci plana iterek barışın şartlarını zorlayan AK Parti hükümetine, Cumhurbaşkanı Erdoğan ve Başbakan Davutoğlu'na HDP eşbaşkanlarının sergilediği nefret dilini anlamak gerçekten mümkün değil. Bir muhalefet partisi tabii ki iktidarı eleştirecek, eleştirmeli de. Ancak HDP'nin tutturduğu dil ve strateji bundan öte, bir AK Parti devirme vudu ayinine dönüşmüş durumda.