Türkiye böylesini hiç görmedi..

Seçim tarihi kesinleşti. Beş benzemezlerin yeniden omuz omuza mücadele etme zamanları geldi çattı.
Dolayısıyla artık makyaj zamanı geldi.

Duran Kalkan silah bırakma çağrısı yapan HDP Eşbaşkanı Demirtaş'a çatarak “Siz neyi başardınız da bizden silah bırakmamızı istiyorsunuz” deyiverdi. (Bu yüzde 13'lük başarının HDP'ye değil, başka yerlere borçlu olunduğunun itirafı.)
Bu açıklamayı olduğu gibi alıp kabullenenler bildik analizler yaptılar. HDP'nin PKK karşısındaki çaresizliğinden dem vurdular. Oysa Duran Kalkan HDP'ye çatarak onu korumaya alıyordu. Hani baba daha çok dövmesin diye anne erken davranıp birkaç yalandan şaplak atar ya çocuğa, öyle...
7 Haziran seçimlerinden önce, darbe mekaniğinin koçbaşı olan HDP'nin, bu sorunlu tercihi nedeniyle, Meclis'e giremezse değil, girerse sürecin sona ereceğini ve çatışmaların başlayacağını ifade etmiştim.

Dediğimiz çıktı.
Oysa ben HDP'nin darbe değil, barış mekaniği içinde yer almasını arzuladığımı, bunun çok kritik/tarihi bir rol olduğunu, Yeni Türkiye'nin doğal ittifakının muhafazakarlar ile Kürtler arasında olduğunu sayısız kez dile getirdim. Müesses nizamdan en çok çekmiş grupların en kalabalığı olan bu iki kesimin siyaseti domine etme gücü vardı.