Tavsiye ettiğiniz şapkalardan Kandil çıktı…

Çözüm Süreci'nin ana mantığı silahların susması ve siyasetin konuşması idi. Hem hükümetin, hem de Newroz mektuplarında ortaya konan vizyon buydu. Hükümet üzerine düşeni yapacak, Kürt siyasi hareketlerine alan açacak, Kürt kimliği ve kültürüne eşit vatandaşlık üzerinden tanınma sağlayacak, inkar bitecek, ekonomik olarak yalıtılmış Doğu ve Güneydoğu'ya biriken hizmet borçları ödenecek ve Kürt sorunu dediğimiz önemli meselemiz hal yoluna girecekti.
Tabii bu sürecin sorunsuz ilerleyeceği de düşünülmüyordu. PKK ve HDP'nin şiddeti bir mücadele biçimi olarak kanıksaması, daha da ötesi, Çözüm Süreci dahil olmak üzere kazanımları şiddetin getirisi olarak görme alışkanlığı vardı. Marksist bir örgüt/hareket olarak şiddet kullanımı devrim/özgürlük için meşru bir yoldu.
Aynı zamanda bu hareket laikçiydi ve modern sonrası, post modern öncesi bir yerde asılı kalmıştı. Kimliklerin, etnisitelerin melezleşmesi, ötekilerle müzakere üzerinden çözümler yaratılması uzaylı muamelesi görüyordu. Hele işbirliği yapılması gereken siyasi güç siyasal İslamcılıktan gelen dindar bir parti olup, bir de devlete güvensizlikle birleşince, geçişin biraz zamana muhtaç olduğu ortadaydı. Ve aslında bunu herkes de göze almış