Bir ülkeyi sevmek demek: Kolsuz Agop…

Herkes onu “Kolsuz Agop” diye tanırdı. Mahlasını ilk duyduğumda beni irkiltmişti. “Bir insanın engelinden de takma isim olur muydu, ayıp değil miydi?” Ancak bunun milletin onu ne kadar kendinden gördüğü, benimsediğiyle ilgili aslında bir taltif olduğunu biraz olgunlaşınca anlamıştım. Kolsuz Agop (Kotoğyan) bir efsaneydi ve bu efsane geçen salı günü vefat etti. Allah rahmet eylesin. Ermenicesiyle Asdvadz Hokin Lusavore… 

Kolsuzluğu, malum talihsiz bir kazaya dayanıyor. 13 yaşında yaz tatilinde çalıştığı gümüş atölyesinde sağ kolunu omzuna kadar prese kaptırıyor. Çoğu “yaşamaz” derken, o günlerce komada kalmasına rağmen hayata tutunuyor. Aslında, Kolsuz Agop herkese ilham verecek o özel insanlardan birisi. Canlı kanlı, son derece sağlıklı insanlar, çeşitli bahanelerle hayata küsebilirken, 13 yaşında sağ kolunu kaybeden bir fakir çocuk, dünyanın sayılı doktorlarından, ülkemizin iftiharlarından, yüz binlerce insanın şifacısı oldu.