Kürtlere başka düşman gerekmez

Kürtler, temel insanî hak ve hürriyetlerini kuvvet-şiddet metoduyla asla elde edemezler.
Bu ilkel ve çağ dışı metodun zararı en çok kendilerine dokunur. Çünkü:

Birbiriyle kavga etmeye;

Yek-diğerinin kuvvetini kırmaya;

Dahilî ihtilâfı körüklemeye;

Yıllar yılı kan dâvâsı gütmeye;

Küçük bir çatışmayı büyütmeye;

Bölünüp parçalanmaya;

Karşı tarafı kuvvet ile sindirmeye;

Ve nihayet, küresel oyuncuların tuzağına düşüp kendi aralarında ölümüne kutuplaşmaya, kamplara ayrılmaya, huy ve mizaçları (psiko-sosyal yapıları) itibariyle son derece müsaittirler. Hem, bu tesbit veya teşhis yeni değil. Bundan 450 SENE evvel yapılan bir araştırmanın sonucu da aynı noktaya parmak basıyor.

Meselâ: Şeyhülislâm, tarihçi, kadı ve aynı zamanda müderris bir şahsiyet olan Hoca Saadeddin Efendi, (1536-99) Kürtler arasında yapmış oldu gözlem ve tesbitlerini “Tâcüttevârih” isimli eserinde şu sözlerle tarihe not düşüyor: “Allah’ın birliğini, Hz. Muhammed’in (asm) hak resûl olduğunu ifade eden ‘Kelime-i Şehadet’ten başka, onları birbirine bağlayan sağlam bir bağ yoktur.” (Türk-Kürt Kardeşliği, s. 115)