Tüm takvimlerin tek yaprağı!

Saatler akıp gidiyor. Bir daha geçmiyor geçen zaman. Her saat başı, başka bir vakit. Her saniyede bin yıllar gizleniyor. Böyle içinin içi var saatlerin. İçindeki içinde; her açılan. Dışının da içinde.

İmdi bizim de kullandığımız küreselleşmiş bir takvim ölçüsünde yeni bir başlangıç. Halbuki her an böyle. Başlangıç ile son tek an. Her seferinde tek yapraklı bir takvim. Tek zamanlı bir vakit. Açılan an.

Anda olduğumuzun idrak derecelerine göre vakti emanet alıyoruz. Her birimizin emanet ehli olduğu söylenemez kuşkusuz. Nasıl geçiriyoruz vakti? Nasıl değerlendiriyoruz? Birimizi diğerinden ayıran bir ölçü daha işte. Somut bir ölçü! Bilmek isteyenlere...
Yılın son günü, iki mektup çıktı bana gönderilen iki emanetten. Bir tanesi, bir okurumdan. Kendisi tarih okudu, şimdi çocuk kitabı yazmış, yollamasını bekliyordum dört gözle. Salıncak yayınlarından. Modern Taş Devri serisi. Yollamış sağolsun. Adı Sedat. Diğeri de yeni bir okurum olmakla beraber müzisyen. Besteci, çalgıcı. İyi bir