“Işığın peşindeyiz…”

Bir şey arıyoruz. Arabalar sık sık duruyor, herkes arabadan inip ellerinde fotoğraf makinesi, bir yerlere bakıyor, birkaç kare çekiyor, sonra tekrar arabalara binip, yola devam ediyoruz.

Her seferinde “olmadı” diyorlar. Oysa dışarıdan bakan biri için son derece “olmuş” gibi gözüküyor. “Ne olmadı diyorum?” onca durup kalktıktan sonra.

O cümleyi Ali Kemal söyledi:

“Işığın peşindeyiz…”

Cümleyi söyledikten sonra, arabaya atladığı gibi, Çat vadisinin içlerine doğru sürmeye davam etti.

Sanırım bu cümleyi unuttu sonra. Ama ben o andan itibaren, bu cümle kafamda, doğa tutkunu, fotoğraf delisi bu ekibin içinde, hep ışığın peşinden koşmalarını takip ettim.