Umutsuzlar durağında inecek var

ARKADAŞIMIZ Felat Bozarslan’ın Diyarbakır’dan geçtiği sabır taşını çatlatacak haber “sistematik” çocuk tacizinin nasıl “rahat rahat” devam ettiğinin, edebildiğinin de bir kanıtı sayılırdı.
2009’da Diyarbakır’da ekmek almak için evinden çıkan 13 yaşındaki M.T.’nin cinsel istismara uğramasıyla başlayan süreç saç baş yoldurtacak türden.
M.T.’nin ailesinin suç duyurusuyla başlayan davanın vardığı nokta “Umutsuzlar durağında inecek var!” diye yaka bağır parçalatır insana.
MUAYENEDEN KORUYALIM BARİ
7 yıldır rapor eziyeti yaşıyor M.T. ve ailesi. Bu süreçte 5 kez rapor almaları istendi aileden. Devlet Hastanesi, Çocuk Hastanesi, Kadın Doğum, Adli Tıp... Gezmediği kapı kalmayınca aile çocuklarının psikolojisini “muayeneden korumak” için kaçmakta bulmuş çareyi.
2010’dan beri devam eden davanın 30’uncu celsesinde mahkeme “...mağdurenin radyoloji ünitesi olan bir devlet hastanesine sevkinin sağlanarak yaş tespiti için grafi, bilgisiyarlı tomografilerinin çekilmesine karar verdi...”
M.T.’nin avukatı Gevriye Atlı çıkışta şöyle konuşmuş:
“Ruh sağlığının bozulduğu Diyarbakır Adli Tıp Kurumu raporuyla tespit edilmişti. 2012’den bu yana mağdurun bulunmasını ve Adli Tıp Kurumu’na sevk edilmesini bekliyoruz. Ailenin nerede oturduğunu bilmiyoruz. Bu dosya nedeniyle 3 kez adres değiştirdiler...”
TACİZCİ RAHATINA BAKAR
Bu arada “Tacizci ne yapıyor?” diye soran olursa, 6-7 ay tutuklu yargılandıktan sonra salıverildi; elini kolunu sallayarak geziyor işte, n’apsın?!

Benzerini defalarca gördüğümüz, mağdurun defalarca mağdur olduğu, sanığın ise yakayı kurtardığı hissi veren bir dava daha...