Don Kişotluğun öyle bir lüzumu var ki

DON Kişot'u bizim kadar yanlış anlamış/hiç anlamamış bir millet daha var mıdır acaba?

"Don Kişotluk yapmak" dalga geçilecek, acınacak, küçümsenecek bir haldir bize göre.
Türk Dil Kurumu "Gereksiz kahramanlık yapmak" olarak bakar mesela.
Karşıdakini gülünç bulduğunu vurgulamak için kullanılır.
Erdoğan'ın Kılıçdaroğlu'nu Don Kişotluk yapmakla suçlamışlığı vardı yakın tarihte.
Son olarak Demirtaş bir mitingde Erdoğan-Davutoğlu ikilisi için "Don Kişot'la Sanço Panço (Sanço Panza) yola çıkmışlar gece gündüz bize hakaret ediyorlar" dedi.
Defansa koşan Yalçın Akdoğan da bu benzetmeyi bir tür hakaret kabul ettiğini "Sen de Çakal Carlos'sun o zaman" diye taçlandırdığı demecinde şöyle vurguladı:
"Yakışıksız şekilde, Don Kişot'tur filan Cumhurbaşkanımıza, Başbakanımıza yakıştırmalar yaptılar..."
* * *
Hayalperest olmak kötü müdür?
Kazanılacağı garanti olmayan mücadelelere girişmek gereksiz midir?
Kaybedeceğini bilsen de idealin uğruna bir hedefe koşmak yakışıksız mıdır?
Değerlerinden ödün vermemek uğruna adının deliye çıkarılması bir felaket midir?
Hayat hep haklı çıkılması gereken, hep kazanmak gereken, çıkarların doğrultusunda ideallerini satmak gereken bir eylem midir?
Değildir yahu, olmamalıdır!
Senden başka herkes böyle düşünse bile olmamalıdır!
* * *
Nâzım Hikmet, bu yazının sonunda tadımlık bir parçasını aktaracağım "Don Kişot" şiirinde anlatır mesela nasıl bir kahraman gördüğünü Cervantes'in kitabında.
Büyük aşkı Piraye'ye, oğlu Memet Fuat'a yazdığı mektuplarda da Don Kişot'tan bahseder.