Tümdengelince nere varılır?

Ülkemizde şu meşhur “liyakat tartışmaları” ne yazık ki “beni niye görmüyorsunuz, ben de buradayım” sinyalciliğine dönüşmüş durumdadır. “Ben işimi ondan daha iyi yaparım” iddiası değil, “ben ondan daha sadık davranırım” iddiası gibi geliyor bana liyakat tartışmaları.

Bana değer veren ve değer katan dostlarımdan biri, Süleyman Demirel’den nakille “makamlar, öğrenme yerleri değildir” dedikten sonra “ben tümdengelim yöneticiliği fikrine inanıyorum” dedi.

Aslında hemen hepimiz için lise kompozisyon konusu olan “tümdengelim, tümevarım” meselelerinin “yöneticilik” alanında vereceği sonuçları üç aşağı beş yukarı tahmin edebiliyorum ama Türkiye’de neredeyse hiç görmediğimiz bir tarz olduğu için “neye benzediği” konusunda pek bir fikrim yok. Dolayısıyla dostumun “inancı” epey ilgimi çekti ve sohbeti biraz derinleştirdik.

Önce şu “makamlar, öğrenme yerleri değildir” cümlesinin üzerinde duralım. Biz Türklerin kadim sözlerinden biridir malum “kervan yolda düzülür/dizilir/düzelir” önermesi. 

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Sarhoştum, hatırlamıyorum 19 Mart 2024 | 615 Okunma Değişen bir şey aramak 17 Mart 2024 | 253 Okunma Fıkıhsızlık yahut “pozisyondan konuşma”yı bir halt sanmak 16 Mart 2024 | 402 Okunma Misafir öğrenciler gerçeği 12 Mart 2024 | 695 Okunma Hilalin görünmesi Ramazan’ın geldiğini göstermez 10 Mart 2024 | 620 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar