Kültür, endüstri ve bazı şaşırtılar

Ben bu hikâyede ne uyuşturucu bağımlısı Ezhel denen müptezele, ne “terör sevici bir mahlûk” olan Spotify editörü Nazlı Yırtar’a kızıyorum

Kültürün tıpkı bilişim, moda, gıda ve benzerleri gibi devasa bir sektör olduğunu, bu sektörün milyarlarca dolarlık kocaman bir pazarının ve yine milyarlarca dolarlık bir endüstrisinin olduğunu kabul etmeden alabilecek bir mesafemiz yoktur.

Bilgisine sahip olmadan mesafe alamayacağımız bir başka gerçek ise şudur: Türkiye, dizi dışında bir “ihraç edilebilir kültürel üretim”e sahip bir ülke değildir. Dünyada üretim konusunda dokuzuncu sırada olduğumuz kitaplarımızı ihraç edemiyoruz. Müzik, tiyatro, sinema, plastik sanatlar ve benzeri alanlarda da “ihraç ettik” diyebileceğimiz ciddi bir üretimimiz yok.

“Kültürel üretime maruz kalma” işi tam burada başlıyor işte. İthal....

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Sosyal çürüme yazıları 2: Her türden bağımlılıklar cumhuriyeti 16 Nisan 2024 | 915 Okunma Yavaş orman 14 Nisan 2024 | 285 Okunma Sosyal çürüme yazıları 1: Üçüncü sayfa cumhuriyeti 13 Nisan 2024 | 739 Okunma AK Parti İslamcılardan kurtulmalı mı? 09 Nisan 2024 | 1.124 Okunma Aşksızlara verme öğüt 07 Nisan 2024 | 774 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar