Çile zamanı

Halife sultanlığa sonunda ulaştı.
Ülkeyi tek başına saraylardan yönetme gücüne ulaştı.
Unuttuğu bir şey var:
Meclis’te çoğunluğunu yitirdi.
Cumhuriyet’in kuruluşundan bu yana parlamenter sistemle yönetilmiş bir ülkede Meclis’in bir çırpıda devre dışı kalabileceğini sanıyorsa, yanılıyor.
Hiç ummadığı anda, ummadığı tepkilerle karşılaşacak, kafasına estiği gibi davranamayacaktır.
Şimdiye değin alıştığı gibi davranamamak, onu çileden çıkarabilir. Siyaset sözlüğü
Dünya siyaset sözlüğü hazırlansa, Türkiye maddesi şöyle yazılır:
“Bedava kek uğruna nüfusunun yarısı cumhuriyetten meşruti monarşiye geri dönerek başına padişah seçen ülke.” Ne başarısı?
Kemal Kılıçdaroğlu’nun seçim sonrası yaptığı açıklamaya bakılırsa, CHP’li başarılı olmuş.
Ortada bir başarı filan yoktur.
Geleneksel CHP seçmeni, Kılıçdaroğlu’nun kendi seçmenini aşağılayıcı deyişiyle “tıpış tıpış” gitmiş, başka seçeneği olmadığı için partisine sahip çıkmıştır, o kadar.
O oylar, Kılıçdaroğlu ve çevresindeki delege ağası, makam düşkünü profesyonel siyasetçilere rağmen verilmiştir.
Kılıçdaroğlu ve ekibinin “demokrasi âşıklığı” gerekçesiyle listelere yerleştirdiği sağcı, gerici adlar bilinmesine rağmen verilmiştir. Sol partiler dışlanırken, sağcı partilerin Meclis’e girmesi için CHP’nin ve CHP milletvekillerinin payanda edildiğine tanık olunmasına rağmen verilmiştir.
Kılıçdaroğlu ve yönetimi; sırt döndükleri CHP ilkeleri ve seçmeni üzerinden Meclis’e kendilerini yeniden seçtirmişlerdir.
“Başarı” dediklerinin özeti budur. İkinci ördek
Kemal Kılıçdaroğlu ve çevresi, Muharrem İnce’nin başarısını küçümsemeye çalışıyor.
Çünkü, onlar da biliyor ki, ırmakla...