CHP’nin Öncelikli Hedefi

Alev Coşkun, halk önderi Atatürk’ün CHP’nin kuruluş tarihini Sivas Kongresi’ne (4 Eylül 1919) dayandırdığını belgeleriyle yazdı.
CHP, bu durumda 100 yaşına girmiş bulunuyor. Türkiye Cumhuriyeti de, 4 yıl sonra 100 yaşına basacak.
AKP, iktidara geldiğinden bu yana “yıkılacak enkaz” ya da “reklam arası” olarak gördüğü 1923 devrimini kemirmeyi görev bildi. Bugün Türkiye, meşruti monarşi bulamacı ile sarmalanmış bir saray düzeni ile çağ dışına sürüklenmektedir.
Öyleyse, Cumhuriyetin özünde, kökünde, örgütlenmesinde ve kurulmasındaki halk gücünün temsilcisi CHP bu koşullarda ne yapmalıdır?
Son yerel seçim sonuçları, halkın saray düzenini sürdürmekte ısrarlı AKP-MHP ortaklığından uzaklaşarak CHP’de karar kılmaya yöneldiğini kanıtladı.
Bu yönelmeyle, yurtta ve özellikle İstanbul’da yaklaşık 50 yıldır sürmekte olan etnik çatışmanın büyük ölçüde yeniden bir ulus olarak birlikte, kardeşçe yaşama bilincinin dirildiğini izliyoruz. Ayrıca, toplumun siyasal dinciliğin çıkarcı, çatışmacı ve ayrıştırıcı tutumundan rahatsız olduğunu da görüyoruz.
Demek ki, halk, tıpkı 100 yıl önce Sivas Kongresi’nde olduğu gibi kaynaşma, yiğitlik gösterme, bağımsız yol çizebilme ataklığına yeniden kavuşmuş. Emperyalist küreselleşme ile on yıllardır kendisine dikte ettirilen tüm yapay ayrıştırıcı unsurlardan sıyrılarak “himaye” kabul etmeyen, saraya direnen ve başkaldıran bir olgunluğa ulaşmış. Ve bu durum, yurttaşların, himayeye ve saraya karşı bir odakta buluşma ve toplaşma eğilimi içinde olduğunu belirginleştiriyor.
Tüm veriler, halkın isteminin, tıpkı Sivas Kongresi sonrasında olduğu gibi egemenliğin yeniden ulusa verilmesi, Meclis’in etkinleştirilmesi olduğunu göstermektedir.
Elimizde bu istemi gerçekleştirmek için gerekli yasal temel örnek de vardır: Türkiye’nin en özgürlükçü, en demokratik, devlet-yurttaş ilişkilerini uygarca en iyi tanımlayan 1961 Anayasası.
Ülkenin sa...