FETÖ’yü kim bela etti?

FETÖ denen casusluk cemaatinin başımıza tebelleş edilmesi uzun bir öyküdür: Emekli vaiz Fethullah, hakkında gıyabi tutuklama kararı varken bile 12 Eylül generallerinin koruması altındaydı, yurtiçinde serbestçe dolaşabiliyordu. 
Turgut Özal, cemaatin okullarını övüyordu. 
Süleyman Demirel, cemaatten uzlaşı ödülü almıştı. 
Alparslan Türkeş, resmi toplantılarda Gülen ile kucaklaşıyordu. 
Bülent Ecevit, diz dize fotoğraf çektirdiği Fethullah’ın “laiklikle ters düşmemeye özen gösteren, çağdışı bir akımı temsil ettiği izlenimi vermeyen, kuşku uyandırıcı tavırları olmayan” bir kişilik çizdiğini söylemişti. 
Tansu Çiller, Fethullah ile baş başa uzun görüşmeler yapmıştı. 
Mesut Yılmaz’a göre, Gülen “kitlelerde büyük itibarı olan, bağnazlıktan uzak, hoşgörüden yana” bir görüntü veriyordu. 
Casusluk cemaatinin çektiği kaset ile liderlikten düşürülen Deniz Baykal, kendisine düzenlenen komplo konusunda Pensilvanya’dan aldığı üzüntü ve destek mesajlarının samimiyetine inanıyordu. 
Devlet Bahçeli, “Partimiz içinde FETÖ ile ilişkili olan milletvekillerini biliyorum. O kadar çok fazla yok bizde” diyordu. 
“10 yılda CHP’yi tümüyle değiştirdik” diye övünen Kemal Kılıçdaroğlu, kendisine danışman olarak bir FETÖ’cüyü uygun bulmuş, Gülen’e yapılan suçlamaları “ahlaksızlık” olarak niteleyeni de PM üyesi yapmıştı. 
Saray’daki AKP’liye gelince… 
İktidara oturur oturmaz çağdaş ve laik Cumhuriyet’i yıkmak için casusluk cemaati ile koalisyon ortaklığına girmiş, TSK’den üniversiteye, TRT’den Milli Eğitim Bakanlığı’na her alanı onlara bırakmıştı. 
Şimdi siyasette herkes birbirini FETÖ’cü olmakla suçluyor. Çünkü siyasette FETÖ’cü olmayan kalmamış…