Resmi tarih...

Resmi tarih, kimi zaman ister istemez bir zorunluluğa dönüşür... 
Mao Zedong, 1 Ekim 1949’da Çin Halk Cumhuriyeti’nin kurulduğunu açıkladı... 
Peki, okullarda hangi tarih kitabı okutulacak... 
1949’da Çin 800 milyon nüfuslu. Tarih yazmak bir sorun. Afyon sömürgesi Çin uyanmış, geçmişine yeniden bakmak istiyor. 
İç savaşta yenilgiye uğrayan General Çan Kay Şek de kaçıp Tayvan Adası’na sığınmış, bir de devlet kurmuş. Oysa tarih gerekiyor; hem de ivedilikle.
Tayvan’la Çin arasında Formoza Boğazı var... İki yakada iki ayrı tarih okutulacak...
9 Eylül 1922’de Yunan, İzmir’de denize döküldü; gemiler dolup taştı. 
Peki, Yunan tarihi nasıl yazılacak? 
Şöyle mi: 
“Yunan ordusu İngiliz emperyalizminin himayesinde 15 Mayıs 1919’da İzmir’e çıktı. Türkler Anadolu’yu kurtarmak için örgütlendiler. Ulusal Kurtuluş Savaşı üç yıl sürdü. Sonunda istilacı düşman yenilgiye uğratıldı.” 
Peki Yunan, çocuğuna okulda tarihi böyle mi belletecektir? Yoksa kendine göre mi yazar? 
Öyleyse Ege’nin iki yakasında tarih aynı değildir; geçmişe ayrı bakılır.

***

Yakın tarihe not düşülürken her ülke kendi tarihini yazar... 
Adına ister resmi, ister özel tarih diyebilirsiniz... 
Bir ulusal kurtuluş savaşında emperyalist düşman yenilgiye uğratılırsa, savaşın ertesinde iç hesaplaşma başlar. 
Düşmana karşı birleşip ortaklık oluşturan toplumsal güçler arasında iktidar savaşı gündeme girer.