“Mevlâ görelim neyler”

Biz en aziz ve şüphesiz sahih dinin mensupları olarak ‘Kitab’ın kavlince Müslümanlar olursak, Allah’ın, sonucu kulun irade, gayret ve tedbirine bıraktığı durumlarda üzerimize düşeni eksiksiz yaparsak bizim üstün, aziz, hakim ve insanlığı iki cihanda saadete çağıracak bir ümmet olacağımızı kitabımız bildiriyor.

Elin Siyonistleri dünyanın dört bucağına dağılmışlar, kitaplarında kendilerine vaad edildiğine inandıkları toprakların bir avucuna 1940’lı yıllarda ufak ufak yerleşmeye başlamışlar, dünyanın neresinde olurlarsa olsunlar kendilerince kutsal olan bir davada birleşmişler, birlik olmuşlar; her biri bulunduğu yerde bütün imkanlarını kullanarak davalarına yardımcı oluyor.

Bize de kitabımız yukarıda işaret ettiğim güzellikleri vaad etmiş, ama şartlı bir vaad, biz şartı yerine getirmediğimiz için meşrut da tahakkuk etmiyor. Şartın başında birlik var; Kitab bizi birliğe çağırıyor, biz her şeyi bahane ederek ayrılmayı, parçalanmayı, birbirimizle uğraşmayı, hatta savaşmayı tercih ediyoruz.

Kitab bizi güzel ahlaka çağırıyor, Peygamberimiz (s.a.) bunun için gönderildiğini söylüyor, en güzel ahlak örnekliğini bizzat yaşayarak önümüze koyuyor; biz ise birçok konuda, işte, ilişkide, davranışta İslam ahlakının dışında yaşıyoruz.

Evet daha birçok şartı yerine getirmiyoruz, ama başta imanımız olmak üzere güzel hasletlerimiz ve hala muhafaza ettiğimiz değerlerimiz var. İnşaallah kötü iyiyi kovmayacak, aksine iyi kötüyü kovacak, nasihatların yanında ümmet olarak maruz kaldığımız musibetlerden ders alarak doğru yolu bulacağız.

Bir güvencim de şimdilik az da olsa iyi yetişmiş insanlarımızın bulunmasıdır. Birçok yerde bu eksiklik hissedildi ve adam yetiştirmek için özel gayretler başladı, bunların bir kısmı meyve de verdi, veriyor.