Özlüyorum

Sabahın ilk ışıklarında durduğum ıssız benzin istasyonlarını...
Genzimi yakan o keskin benzin kokusunu özlüyorum...
Bir, iki saat sonra sıcağın bastırmasıyla durup dinecek olan rüzgâr, fırsat o fırsat, bütün çalıları önüne katıp asfaltın üzerine sürüklerdi...
İçimi birden sevinç kaplardı.
Bakalım, yol beni bu kez nereye götürecek, canım nerede konaklamak isteyecek?
Küçük oyuncu heyecanlar işte!

*** Yolum Aydın, Çine taraflarından geçiyorsa...
Bir yer vardı...
Otoyoldan sapar, toprak yoldan biraz ilerleyip asmalı bir çardağın önünde dururdum.
Tabii öyle serpme kahvaltı...