Kimsesizlik

"Yoksulluğu büyüktü ama kimsesizliği korkunçtu."
Eğer okuduysanız, bilirsiniz...
Melville'in meşhur öyküsü Kâtip Bartleby'den aklınızda hiçbir şey kalmasa, bu söz kalır...

***

Korkunç kimsesizlik...
Niye korkunç?
Çünkü çevrende kalabalığın baş döndüren gürültüsü yok artık, kendini aldatamıyorsun...
Seni yük görenlerin sana sahip çıkıyormuş gibi yapmaları ama hep vakitlerinin olmayışı gibi bir durum da bitmiş...
Hepsinin sonuna gelmişsin...
Çırılçıplak bir yalnızlık!

***

Şu iki gündür hangi eş dost ortamına girsem, İzmir'de yaklaşık üç yıldır kendisinden haber alınamayan 87 yaşındaki emekli hemşirenin tek başına yaşadığı evde kemiklerinin bulunması konuşuluyor...
Pandemiden sonra akrabalarıyla irtibatı kopmuş kadıncağızın, üç yıl kimse sormamış, komşuları dahi merak etmemiş...