Suriye politikamız değişti mi?

Türkiye’nin karadan tankla, havadan F16’larla ÖSO güçlerini destekleyerek yürüttüğü Fırat Kalkanı Harekatı sekizinci gününde. 

Cerablus’un DAEŞ’ten temizlenmesinin ardından YPG’nin Münbiç’ten çıkartılması ve DAEŞ’in Fırat’ın batısındaki merkezi sayılan El Bab’ın alınmasına odaklanılmış durumda.

Türkiye, 20013’ten bu yana Suriye’deki süreçten tedrici olarak dışlandı. Buna paralel olarak, Suriye’nin kuzeyinde giderek Türkiye’nin sadece sınır güvenliğini değil bütünlüğünü de tehlikeye atma istidadı taşıyan bir vasat oluştu.

Hem Birleşmiş Milletler hem NATO üyeliğimizin garanti altına aldığı sınır güvenliğimizle ilgili ciddi endişeler oluşmuştu. Türkiye’nin buna seyirci kalması düşünülemezdi. Ancak süreç içinde yaşanan kimi hadiseler adeta Türkiye’nin elini konulu bağladı ve kendisine yönelik saldırılar karşısında savunma hamleleri yapma imkanını dahi elinden aldı. Rus uçağının düşürülmesi hadisesinde bunu çok net gördük.

Çok önemli bir etken de, ülke güvenliğini emanet ettiğimiz, askerimiz zannettiğimiz FETÖ hainlerinin Suriye konusunda Türkiye’nin aleyhine ne varsa yapmaları, Türkiye’nin değil ABD’nin Suriye’deki emellerini gerçekleştirmek üzere hareket etmeleri oldu.

Bu tehlikenin bertaraf edilmiş olması şu anda Türkiye’yi Suriye’de görebilmemizi sağlıyor. Ve bu bile 15 Temmuz’da Türkiye’nin ne büyük bir belayı def etmiş olduğunu fazlasıyla anlatıyor.

***

Cerablus operasyonunun başlayabilmesinin doğrudan bizimle alakalı tarafları olduğu gibi ABD’nin açıkça PYD devletinden yana olduğunun ortaya çıkması da önemli bir etken kanımca. Rusya ve İran’ın Suriye’nin bütünlüğü konusunda Türkiye ile aynı pozisyonu paylaşmaları, en son Hükümet Sözcüsü Numan Kurtulmuş’un da ifade ettiği gibi Suriye rejiminin de Rusya dolayısıyla operasyondan haberdar olması aslında PYD ve DAEŞ dışında Cerablus operasyonuna çok da ciddi bir itirazın olmadığı, olmayacağını gösteriyor.