Sahur mânileri
Eski ramazanların en önemli özelliklerinden biri mânilerdi. Anonim halk şiirinin en küçük nazım biçimi olan bu mâniler sahurun habercisi ramazan davulcularının nesilden nesile söyleyerek taşıdığı deyişlerdir...
Öyle ki, ramazanın on beşinden sonra ramazandan ziyade bahşiş toplamaya yönelik konuları içeren mâniler için kahvelerde yarışmalar da düzenlenirmiş...
Yarışmaya katılacak olanlar yüksek bir yere oturur ve yarışma başlarmış. Mânicilerden biri "ayak" atar, yanındaki hemen o ayağa uygun cinaslı bir beyti okumak zorunda kalır, bunu gerçekleştiremediği an saf dışı olurmuş... Geçmişin mânileri bugün kültürel değerlerimiz arasında birer 'anı' olarak var olmaya çalışıyorlar. İşte mânilerden hâlâ akılda, kenarda, davulcuda kalanlar...
Arnavut musun Tatar mısın?
Yarışmaya katılacak olanlar yüksek bir yere oturur ve yarışma başlarmış. Mânicilerden biri "ayak" atar, yanındaki hemen o ayağa uygun cinaslı bir beyti okumak zorunda kalır, bunu gerçekleştiremediği an saf dışı olurmuş... Geçmişin mânileri bugün kültürel değerlerimiz arasında birer 'anı' olarak var olmaya çalışıyorlar. İşte mânilerden hâlâ akılda, kenarda, davulcuda kalanlar...
Arnavut musun Tatar mısın?
Ekşili çorba yapar mısın?
Sana davul çalıyorum amma,
Acaba sen oruç tutar mısın”
Bu aya sultan ay derler,
Bu aya sultan ay derler,
Kaymakla baldan yerler;
Ezelden âdet kılınmış,
Ezelden âdet kılınmış,
Davulcuya bahşiş verirler.
Ara ki bulasın
24 Mart 2024 | 18 Okunma
Buyrun beniim...
30 Ocak 2024 | 26 Okunma
Çok yaşayın
07 Ocak 2024 | 84 Okunma
Bükemediğin eli öpeceksin!
02 Ocak 2024 | 149 Okunma
İyi seneler
31 Aralık 2023 | 44 Okunma
TÜM YAZILARI