Beypazarı

Geçenlerde bu yıl 23.sü düzenlenen Uluslararası Beypazarı Festivali’ndeydik. Binlerce kişinin katıldığı festival, ata sporlarından tutun da, konserlere, misafir ülke folklor gruplarına, deve kervanlarına, yöresel ürün, hediyelik ağaç eşya sergilerine kadar oldukça renkli ve eğlenceli bir festivaldi. Festival bir yana bu minik, kompakt, turistik ilçe bunalmış bünyelere ‘ilaç’ gibi;
Adı: Beypazarı
Formülü: Ankara’nın 98 km batısında, İstanbul’a ise birkaç saatlik uzaklıkta olan bu şirin ilçe âdeta yaşayan tarih.. Osmanlı mimarisinin bozulmadan kaldığı ve mimarisinin yanı sıra gelenek ve görenekleriyle Osmanlıyı yaşayan Beypazarı bir açık hava müzesi.
Endikasyonlar: Mutlaka gidilip görülmeli, hele de “atmosferi açın nefes alamıyorum!” kıvamında bunaldığınızda bir iki günlük kaçamakların ideali. Kafa dinlemek, enerji depolamak, tarih solumak ve hâlâ ‘gerçek, samimi Anadolu insanları’nın yaşadığını görüp mutlu olmak için birebir... Filmler için doğal platolar, sosyal medyada düşman çatlatacak çekilen fotolar.
Etkin maddeler: İlçenin panoramik olarak görülebildiği Hıdırlık Tepesi, 3000'den fazla tarihî evin konakların bulunduğu eski Beypazarı sokakları, güler yüzlü ve “turtis gelmiş kazıklayalım” klişesinden tamamen uzak halkı… İnözü Vadisi, Gümüşçüler ve telkâri… Maden suyu… Havuç, havuç lokumu, havuçlu dondurma, havuç suyu…
Yardımcı maddeler: Regâib kandilini maytaplarla, havai fişeklerle karşılama geleneği. Hanımların başlarına örttüğü neredeyse tüm bedeni kaplayacak uzunlukta el boyaması yemeniler. Grand Canyon’a beş basan rengârenk kayalar ve Yaşayan Müze. Kültürün yaşanması, hatırlanması için çok güzel hazırlanmış müzede ebru, ıhlamur baskısı yapabilir, gölge oyunu Hacivat ve Karagöz izleyebilir hatta bir odaya oturup anlatılan keyifli hikâyeleri dinleyebilirsiniz.