Afiyet olsun

O bir, mutfak dalında doktora tezi! O biir, tatlı âleminin yamalı bohçası, rejimdeyken bile kazara iki kâse yenileni! Muharrem ayı başlamışken aşure tarifimizi de verelim di mi?
Efem, temel malzememiz buğday. Aşurelik buğday alınır, geceden ıslatılır. Sabah uyanır uyanmaz davranılır, unutulmaz, öksüz bırakılmaz; çünkü filizlenir bu. Hatta önüne geçilmezse yeni bir bitkiniz, yeni ev arkadaşlarınız olur Allah esirgesin! Aşure, farklı malzemelerin birlikteliğinden doğan lezzetin, karışmanın, kaynaşmanın sembolüdür. Âdeta bir şölen, bir düğün...
Düğün tadında devam edelim; tencereye buğdayları koyduk. Halk, eş dost, tanıdık, duyan gelmiş misali. Şimdii... Kız tarafı ve erkek tarafı lazım; alın size biraz nohut, biraz fasulye... Tabiî ki bunlar da önceden haşlanır, tıpkı düğün arifesi masraflardan soyuldukları gibi kabukları soyulur... Birbirlerine oranı iyi ayarlanmalıdır! Yoksa sıkıştırır, tadı kaçar düğünün de aşurenin de...
Gelelim diğer malzemelere. İncir, kaynanadır. Önceden apayrı bir yerde iyice haşlanıp yumuşatılmalıdır; aksi takdirde, aşurenizi de hayatınızı da karartır!.. Tat katsın diye birkaç dut kurusu. Bunlar da damadın tohuma kaçmış arkadaşlarıyla, birkaç kız kurusu. Fındıkları unutmayalım; her düğünde var olan 'kim ne taktı' gözlemcisi tombul teyzeler. Onlarsız olmaz! Cevizler? Yumuşamaz! Zorla piste kaldırılmış alkış tutan tipler gibi, kaskatı isteksizce dikilirler... ya da dur dur, bunlar takı takarken flaş patlamasını bekleyen hareketsiz kameraya bakan akrabalar olsun...
Karanfil, göbek atarken kalçasına bakmaya çalışan kızlar gibi, tepeden az eğik yamuk ya hani. Tane karabiber, arıza çıkarmak için dolanan dayı/amca. Aroma versin diye katılır, lakin kazara ısırılırsaa... Hımm, başka ne