Erol’suz Abdullah’sız koca bir yıl

Bugün 15 Temmuz. Benim için zor bir yazı. Bir yıl geçti aradan. Gönlümdeki yangın, gönlümdeki sızı bir yıl öncekiyle aynı. Durulduğu yok, yatıştığı yok. Sönmek bilmez bir ateş düştü gönlüme. Allah’ın gücüne gitmesin, ne zormuş çalışma arkadaşını, kadim dostunu, neredeyse her gün gördüğün bir yoldaşını ve onun, emeklediği günlerine bile tanıklık ettiğin gencecik yiğit oğlunu yitirmek. İki güzel adı şehit vermek. Erol Olçok’la Abdullah Tayyip Olçok’tan söz ediyorum elbet. Cenab-ı Allah şehadetlerini mübarek eylesin.