Erol’suz Abdullah’sız koca bir yıl
Bugün 15 Temmuz. Benim için zor bir yazı. Bir yıl geçti aradan. Gönlümdeki yangın, gönlümdeki sızı bir yıl öncekiyle aynı. Durulduğu yok, yatıştığı yok. Sönmek bilmez bir...
Bugün 15 Temmuz. Benim için zor bir yazı. Bir yıl geçti aradan. Gönlümdeki yangın, gönlümdeki sızı bir yıl öncekiyle aynı. Durulduğu yok, yatıştığı yok. Sönmek bilmez bir ateş düştü gönlüme. Allah’ın gücüne gitmesin, ne zormuş çalışma arkadaşını, kadim dostunu, neredeyse her gün gördüğün bir yoldaşını ve onun, emeklediği günlerine bile tanıklık ettiğin gencecik yiğit oğlunu yitirmek. İki güzel adı şehit vermek. Erol Olçok’la Abdullah Tayyip Olçok’tan söz ediyorum elbet. Cenab-ı Allah şehadetlerini mübarek eylesin.
Veda yazısı
28 Ekim 2017 | 747 Okunma
Hücum Beşiktaş, Hücum!
26 Ekim 2017 | 94 Okunma
AB hedefinden vazgeçmek mi?
24 Ekim 2017 | 172 Okunma
Neden ve nasıl büyük ülkeyiz?
21 Ekim 2017 | 190 Okunma
Beşiktaş’ın temel önceliği ne?
20 Ekim 2017 | 123 Okunma
TÜM YAZILARI