Seçimler ve Barzani

Barzani’nin “Bağımsız Kürdistan referandumu”  hep “dış politika” ve birbirini deviren “domino taşları” teorisiyle mercek altına alındı. “Türkiye’ye sıçrayabilecek ateş tehlikesi” olarak yorumlandı.
“İç politika” boyutu gözden uzak tutulmamalı. 
2019 “genel seçimleri” ve “cumhurbaşkanı seçimi” için de bu referandum “netameli...”
Şöyle ki:
....................
1- TSK’nın bir -olası- “müdahalesi” eğer başarılı olursa bunun AK Parti’ye oy etkisi ne olur?
O ihtimal, ancak “Bağdat hükümetinin Türkiye’den silahlı kuvvetleriyle yardım istemesi” halinde mümkün.
Bunun dışında 1924 ve 1926 anlaşmalarından “genişletilmiş, esnetilmiş yorumlarla müdahale” uluslararası hukukta Türkiye’yi çok zorlar.
2- Diyelim ki Barzani, beklentilere cevap vererek “referandumu dondurma” kararı aldı.
Böyle bir durum Ankara’nın elini rahatlattığı gibi, Genel Seçimler ve Cumhurbaşkanı Seçiminde “oy getirisi” de yapabilir.
Çünkü...
Bu “referandum krizinde” sesi en yüksek çıkan, başat rolü oynayan Türkiye olmuştur. 
3- “Bağdat hükümetinin çağrısıyla Irak’a yeni bir kapı açmak, o kapıdan Bağdat’a doğru bir koridoru TSK’nın tutması, böylece PYD ile Barzani ve PKK’nın coğrafi ilişkisini kesmek” konuşulmakta olan seçeneklerden bir diğeri.
Öcalan’ın Türkiye’ye getirilmesi sırasında DSP lideri  Bülent Ecevit başbakandı.
Hemen sonrasında yapılan seçimlerde DSP’ye sanki sihirli el dokunmuşçasına oyları patlama yaptı.
Oysa...
Ecevit bile “ABD Öcalan’ı bize niye verdi, hiç anlamadım” diyecek kadar bu gelişmenin dışındaydı.
Aynı şekilde Kıbrıs Barış Harekâtı’nda da Ecevit başbakandı... Yapılan ilk seçimde CHP yüzde 42 oyla tek başına iktidara yaklaştı.
1946’dan bu yana CHP’nin aldığı en yüksek oydur.
Yani...