Emperyalizmin sosyalist maşaları; Barış Atay-Merdan Yanardağ örneklemiyle
Bugün beni “dönek” olarak niteleyen, özünde faşist bu “demokrat” kimliklerin, daha yakın geçmişteki ruh hastalıklarını, kurtarmak istedikleri halkı nasıl aşağıladıklarını, jakobenizmin batağında debelendiklerini ve “En iyisi bu” diye sundukları sistem modellerinin aslında bir emperyalist yavşaklığı olduğunu...
Emekçiler ve ezilen halklar için dünyadaki en güzel ütopyalardan biri olarak sunulan Sosyalizm idealinin, yaklaşık 100 yılı aşkın bir zamandır, burjuva olamadığı için ruhsal olarak sakatlanmış küçük burjuvalar tarafından kirletildiğine, onların katliamları, ahlaksızlıkları ve beceriksizlikleriyle yıkıldığına şahit olduk.
Arkalarından yürüdükleri liderlerine, ülke yönetme biçimlerine baktığınızda, geriye kan ve gözyaşından, insan yıkıntılarından ve milyonlarca cesetten başka hiçbir şey bırakmadıklarını görürsünüz.
10 milyonlarca insanı rejim muhalifi, burjuva özentisi vb. bahanelerle toplama kamplarında, ölüm tarlalarında katleden Stalin, Mao ve dörtlü çetesi, Pol Bot ve Kızıl Kmerleri, Doğu Avrupa ülkelerinde 1990’a dek sosyalizm adı altında yaşatılan “demokratik vahşet” ve daha niceleri. Bugün benzer örneği en sert biçimiyle Kuzey Kore’de ve daha yumuşatılmış biçimde Küba’da sürdürülmekte.
