1970’lerde Alanya’da Kadınlar Plajı varmış ama paralıymış!

Yazıma “demagoji” kelimesinin tanımını vererek başlayayım, başlığı neye yoracağımı siz anlayın… Demagoji, “akılcı ve mantıklı çıkarım ve tartışmalardan ziyade, halkın isteklerine, önyargılarına ve korkularına dayalı olarak yapılan siyaset ve destek arayışıdır”.

Ne büyük bir ironidir ki, kendisini TBMM’de ana muhalefet partisi kadın milletvekilleri ile saç saça baş başa kavgasından tanıdığımız AKP Antalya Milletvekili Gökçen Enç, Alanya Kadınlar Plajı açılışında “hanımlara!” böyle sesleniyor. Aslında milletvekilinden ziyade, ona bu demagojik konuşmasındaki yönlendirici, yanlış bilgileri veren Alanyalıları ayıplamak gerekiyor.

Uzatmayalım; Alanya’da denize, kabinleri ve duşu kullanarak girme geleneği 1960’lardan beri vardı. Evet, sembolik bir ücretle de olsa paralıydı, çünkü orada hizmet veriliyordu. O zamanlarda, vatandaşın cebine giren ellerle şekillenen, “halk dalkavukluğu” (popülist) siyaseti henüz icat edilmemişti.

Şehrin 35 kilometre dışında, üçüncü derecedeki sit alanına, 2 milyon lira harcanarak gururla inşa edildiği söylenen tesis yerine, Alanya şehir merkezindeki doğal kumsaldan yararlanılıyordu. Kadınlar, kendilerine “pozitif ayrımcılık” diye sunulan kandırmacayla, toplumdan izole edilerek kilometrelerce öteye, bedava ulaşımla taşınmıyordu. Zaten, zaman içinde kabinler, hemen yanındaki erkeklerinki ile birleştirilince ayrımcılık ortadan kaldırıldı. Aynı plaj, yerli yabancı her türlü halkın ortak kullanımında bugün de hizmet veriyor.