Yeni liderler eskileri fazlasıyla aratıyor. Örnek: Gazze…

Otoriter liderlerin dünyanın dört bir tarafında yükselişine tanık olunduğu artık herkes tarafından kabul görüyor da, deneyimli gözlemciler ve kıdemli akademisyenler bile yeni liderleri değerlendirmede ciddi bir yanlışa düşmekten kendilerini alamıyorlar…

Değerlendirmelerinde yeni liderlerin eskilerden bir temel farkını hala anlamış görünmüyorlar…

Eski liderlerin en önemli özelliği, kararlar alır ve politika belirlerken tarihin kendilerini nasıl değerlendireceği endişesiyle hareket etmeleriydi; yeni liderler ise kendileri hakkında ne düşünüleceğine zerre kadar önem vermiyorlar…

Sözlerinin -hatta yine kendileri tarafından- ertesi gün yalanlanmasına, vaatlerinin boş çıkmasına bile…

Önemsedikleri tek şey, yaşadıkları dönemin ülke insanları tarafından, iktidara gelmelerini ve orada kalmalarını sağlayacak kadar beğenilmek…

Geri kalan insanlar ve gelecek nesiller umurlarında değil…