Eşler, çocuklar, damatlar, gelinler ve siyasi hayat.. Keşke “Oh ne rahat” denilebilseydi…

Hiç kimse Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ı benim kadar anlayamaz.

Bir tek evli kızları olan başka babalar anlayabilir. 

Diğer kültürlerde de fazla farklı değildir: Anne-babalar çocuklarını severler, fakat babalar kızlarını daha fazla kayırırlar. Sevgileri de bir başkadır. Kız evlendiğinde aileye yeni katılan damat da kızın nasibine düşen sevgiden payını –hatta daha da fazla- alır.

O almasa kız bir yolunu bulur, babanın damadına olan ilgisini sevgiye dönüştürür…

Zaten bu yüzden siyasiler aile fertlerini devlet işlerine karıştırmazlar.

Siyasette sevgi değil liyakat önde gelir çünkü. Sevgiye dayalı siyaset liyakati de gizler.