Mahpus hayatlar

Otobüsteyim… Akşama kadar ağır iş temposuyla çalışan insanlarımız, dış dünyadan kopmuş ve ellerindeki cep telefonu ile meşgul olmaktalar. Kimileri gelen mesajları okuyor, kimileri oyun oynuyor, kimileri sosyal...

Otobüsteyim… Akşama kadar ağır iş temposuyla çalışan insanlarımız, dış dünyadan kopmuş ve ellerindeki cep telefonu ile meşgul olmaktalar. Kimileri gelen mesajları okuyor, kimileri oyun oynuyor, kimileri sosyal medya ile meşgul oluyor. İnsanlar birbirlerinden kopuk ve yalnızlar. Küçük bir aracın esaretine girmiş kendilerine biçilen rolün ötesine geçemiyorlar. Cep telefonu 20 yıl önce hayatımızda yoktu. O zamanlar evlerimizin başköşesinde yer alan sabit telefon çaldığında koşar ve yakınlarımızla sohbet ederdik. Telefon sadece bir iletişim aracıydı ve yakınlarımıza buradan ulaşabiliyorduk. Peki, hayatımızda eksik olan neydi ki? Hiçbir şey.

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Dünya adalet gününde ne hissettiniz? 27 Aralık 2017 | 161 Okunma Şimdiden sonra ne olacak? 26 Aralık 2017 | 2.531 Okunma Okullarda şiddet eğitimi 25 Aralık 2017 | 219 Okunma Şiddet toplumuna mı dönüşüyoruz? 23 Aralık 2017 | 149 Okunma Sıradan şeyler (2) 22 Aralık 2017 | 123 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar