Acıdan beslenmek

Bir adam akıcı bir Türkçe ile aktardığı çocukluk anısını anlatırken sunucu birden duraksıyor ve ortam birden sessizliğe bürünüyor. Sonra karşılıklı ağlaşmalar...

Bir adam akıcı bir Türkçe ile aktardığı çocukluk anısını anlatırken sunucu birden duraksıyor ve ortam birden sessizliğe bürünüyor. Sonra karşılıklı ağlaşmalar başlıyor. Hikâye kısa zamanda bütün toplumun gündemini işgaletmeye başlıyor. İnsanlar çocukluk yıllarına dönerek “evet tıpkı benim hayatıma benziyor, benzer şeyleri ben de yaşamıştım” demeye başlıyorlar.

Acı, neşe, yoksulluk ve yoksunluk… İnsanoğlunun müşterek kaderidir öyle değil mi? Hepimiz yaşamın bazı dönemlerinde yoksulluğa ve acıya duçar olmuşuzdur. Böyle durumlarda, acıya karşı potansiyel olarak taşıdığımız sabır flitlerini devreye sokup, yola kaldığımız yerden devam etmek zorundayız. Fakat ilginçtir toplumumuzda acıya karşı ilginç bir meyil var. 

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Dünya adalet gününde ne hissettiniz? 27 Aralık 2017 | 159 Okunma Şimdiden sonra ne olacak? 26 Aralık 2017 | 2.531 Okunma Okullarda şiddet eğitimi 25 Aralık 2017 | 217 Okunma Şiddet toplumuna mı dönüşüyoruz? 23 Aralık 2017 | 149 Okunma Sıradan şeyler (2) 22 Aralık 2017 | 122 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar