Üzüntü yarışması

Neslican'ın ölümü çoğunluğumuzu çok üzdü. Kesin. Hepimiz duygularımızı bir şekilde dile getirmeye çalıştık. Kimilerimiz abartılı tepkiler verdik ama iyi niyetliydik.

Kimi ahmaklar ise saçma sapan tepkiler göstererek, ahmaklıklarını kanıtlama yarışına girdiler.

Bunların bazılarının akademisyen olması durumu değiştirmedi.

Akademisyen olmak, ahmaklığın çaresi değil.

Hele hele insanlıktan çıkmamanın garantisi hiç değil.

Tüm bunların dışında bir şey söylemek gerekirse...

Bu konudaki iyi niyetli ve kötü niyetli her türlü tepkimizi, söylemimizi dile getirirken bir şeyi hiç aklınızdan çıkarmayın.

Türkiye'de tüm bunları okuyan, tüm bunları dinleyen ve tüm bunlardan olumlu veya olumsuz etkilenen yüzbinlerce kanser hastası var.

Lütfen şunu unutmayın.

Neslican'la ve hastalığı ile ilgili yazdığınız her satır, binlerce kanser hastasının yaşamını, yaşam kalitesini, geleceğe bakışını, gelecekten ve tedavilerden beklentisini etkiliyor.

İyi yönde veya kötü yönde.

Bilemiyorum.

Ama etkilediği kesin.

Bu nedenle rica ediyorum, Neslican sonrası özellikle köşe yazılarımızı ve sosyal medya paylaşımlarımızı "Kim daha üzgün" ya da "Kim daha acıklı yazabiliyor" yarışmasına çevirmeyin.

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Bana katlanan herkese teşekkürler 16 Mayıs 2023 | 409 Okunma İçimizdeki İrlandalılar 12 Mayıs 2023 | 670 Okunma Dünün güneşi, bugünün çamaşırı 11 Mayıs 2023 | 1.184 Okunma Bozburun'da işlem tamam 10 Mayıs 2023 | 610 Okunma Rant deyince dingildeyenler 09 Mayıs 2023 | 801 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar