Çıt yok!

Ölüm… Hayatın arka kapısı. Oradan çıkıp sessizce gidiyorlar teker teker. Önce, pek farkına varmıyor, hâlâ yanımızdaymışlar gibi hissediyorsunuz, - arka kapı olduğunu bilmenize rağmen...

Ölüm… Hayatın arka kapısı. Oradan çıkıp sessizce gidiyorlar teker teker. Önce, pek farkına varmıyor, hâlâ yanımızdaymışlar gibi hissediyorsunuz, - arka kapı olduğunu bilmenize rağmen – yoo, hayırrr, yapmamıştır bunu, terk etmemiştir diye düşünüyorsunuz; sonrası, büyük bir sessizlik!

Çıt yok!

İşte o sağırlıktayım bir kez daha; Enver Ercan’dan sonra biraz daha yalnızlaştım…

Dostlarımın çoğunun yaşça benden büyük olmasından, o sıralı ölümlerle çok erken karşılaştım… Edip Cansever’den Cemal Süreya’ya; Sevim Burak’ta Attilâ İlhan’a onlar, “her ölüm erken ölümdür” dizesini hiç unutturmadılar; beni eksilterek, içimde uçurumlar yaratarak arka kapılardan çıkıp gittiler…

Ölüm!..

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Aganta burina burinata! 01 Ekim 2018 | 204 Okunma Yazının kadim coğrafyasında… 28 Eylül 2018 | 201 Okunma Türk kahvesinin önü açık 24 Eylül 2018 | 176 Okunma “Borusan Sanat”lılarla bir akşam 21 Eylül 2018 | 177 Okunma Adana’nın geleneksel tarihi evlerini gördünüz mü? 17 Eylül 2018 | 217 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar